W 1941 roku do przepełnionego już getta sprowadzono ponad 20 tysięcy Żydów z Europy Zachodniej. Po raz pierwszy w nowożytnym świecie zetknęły się społeczności, które dzieliły nie tylko dwa wieki rozwoju, lecz także emancypacja, która gruntownie przeobraziła życie Żydów na Zachodzie. Olbrzymia większość żydostwa polskiego każdą formę asymilacji uważała za odstępstwo. Żydzi niemieccy uważali trwanie w mistycyzmie chasydzkim, czy wyodrębnianie się z otaczającego społeczeństwa za ciemnotę i zacofanie. W Łodzi nastąpiło ich przymusowe spotkanie.